I się zaczęło… w Sopocie zagrała muzyka, której klimat, wysublimowana forma, a przede wszystkim jakość sprawiły, że zrobiło się nad wyraz światecznie.

Tak, to takie chwile, na które warto czekać. Niech nawet zdarzają się codziennie, bez obawy, ze spowszechnieją. Mają w sobie tyle piękna, że jestem wręcz pewny, że bez względu na wszystko nie ulegną presji przemijania.

Mówię o dwóch pierwszych koncertach Sopot Jazz Festival’15, bowiem powyższa refleksja dotyczy zarówno występu Kathrin Pechlof Trio, jak również Nikola Kołodziejczyk Orchestra.

Najpierw mieliśmy do czynienia z kamerlaną, choć momentami naprawdę wyrazistą, pełną mocnych akcentów formą, w której harfa łączyła się z niesmowcie klimatycznym saksofonem i pełnym temperamentu kontrabasem:

https://www.facebook.com/video.php?v=865127030273274

a potem mogliśmy uczestniczyć w prapremierze suity, którą napisał Nikola Kołodziejczyk, pod tytułem ‘Barok progresywny”, o której rozmawiamy sobie nastęnego ranka, w zaciszu pokoju hotelowego:)

Myślę, ze powyższa rozmowa znakomicie zastępuje relację z pierwszego dnia Sopot Jazz Festival. Aha, zapomniałem wspomnieć w rozmowie z Nikolą o jeszcze jednym, bardzo ważnym aspekcie dotyczącym jego nowej suity. Ma ona również walor edukacyjny, stanowiąc wzorzec do przybliżania młodym pokoleniom muzyki baroku.

A z drugiej strony, proszę się wsłuchać w jego nową płytę, by odkryć, jak wiele mozliwości daje nam wspólczesna muzyka improwizowana.

fot: Nikola Kołodziejczyk Orchestra

fot:Kathrin Pechlof Trio